Ontmoet verpleegkundige Fadoua

Fadoua Verpleegkundige Jellinek Minnesota

Wie: Fadoua
Functie: Verpleegkundige
Merk: JellinekMinnesota

Hoe ben je bij Jellinek terechtgekomen?
Ik zit al 27 jaar in de zorg, waarvan de laatste 10 jaar bij JellinekMinnesota. Daarvoor heb ik al 17 jaar altijd in een ziekenhuis gewerkt op complexe en spannende afdelingen, zoals recovery en de thoraxchirurgie. Op deze afdelingen moest je altijd alert zijn, want elk moment kon er wat gebeuren. Na 15 jaar ben ik tijdje uit de zorg gegaan en ben ik gaan reizen en gaan werken voor de krant. Daar had je deadlines, dus ik leefde van de ene kick naar de andere kick in deze banen. Op een gegeven moment was ik bijna 4 jaar uit de zorg en dacht mijn BIG verliep als ik niet aan de slag ga in de zorg. Ik ben toen via een kennis in aanraking gekomen met JellinekMinnesota. Ik wist totaal niet wat het was en of ik er zomaar kon gaan werken. Dit was allemaal geen probleem zei de kennis, kom gewoon een keer kijken. Ik heb die dag meegekeken bij een groepssessie, ik was zo onder indruk. De mannen zaten in een kring en de counselor leidde het gesprek. Iedereen had zijn masker af en deelde vanuit het hart. Ik dacht toen echt ‘Wauw, wat hier gebeurt is echt interessant’. Toen ben ik begonnen bij JellinekMinnesota. Ik moest toen zelf al afkicken van de adrenalinekick die ik bij mijn vorige werk in het ziekenhuis had, op het gebied van niet overal bovenop zitten maar ook durven loslaten.

Waarom vind je het leuk om je werken voor JellinekMinnesota?
Voor mij was het altijd al bijzonder hoe de cliënten binnenkwamen, naar binnen gekeerd, heel klein, schouders en hoofd naar beneden. Daarna zie je de ontwikkeling van vertrouwen, dat ze er mogen zijn. Ze gaan steeds meer rechtop staan. Wanneer ze dan na zes weken weer weggaan zijn ze echt een heel ander persoon en hebben ze zich echt ontwikkeld.

Zin verpleegkundige

Ik hou van verhalen van mensen en in het ziekenhuis heb je daar helemaal geen tijd voor, terwijl men hier de meest heftige operaties meemaakt. Het belangrijkste voor mij was toen dat de bloeddruk en zuurstof goed is en reageren op alarmen die steeds afgaan, terwijl je eigenlijk wilt vragen ‘’Hoe is het nu met je? Je hebt best wel wat meegemaakt, je bent aan je hart geopereerd’’. Daar heb je bij JellinekMinnesota gelukkig wel de tijd voor.

Welke cliënt is je bijgebleven?
Een van de mooiste dingen was wat ik laatst van een cliënt had gehoord die al 40 jaar verslaafd is. Die vertelde “Ik ga overmorgen naar huis” en ik vroeg ‘’Wat heeft het jou opgeleverd’’. Hij zei “Ik vond het heel lastig en moeilijk, ik moest met de groep aan de gang, maar eigenlijk ook met mijzelf. Ik mocht mij niet isoleren, dat was heel moeilijk. Maar wat ik ervoor terug heb gekregen had ik niet verwacht. Ik heb mezelf weer teruggevonden!”. Je zag hem helemaal weer stralen!

zin verpleegkundige

Ondanks dat een verslaving heftig is en je mensen echt belabberd ziet binnenkomen, hebben ze al hun trots opzij moeten zetten om hulp te vragen. Jij mag dan een kleine schakel zijn in hun stap naar herstel, dat je getuigen bent dat iemand heeft besloten om te werken aan zijn probleem is het mooie aan dit werk.

Hoe ziet jouw dag eruit?
Mijn dag begint met de overdracht, medicatie en controles. Je hebt overleg met het behandelteam, de counselors en de psychologen waar de cliënten worden besproken waar de behandeling moet worden aangepast of dat er een interventie is. Daarna heb je overleg met de arts en dat gaat specifiek over de somatische zaken van de cliënten. De gemaakte afspraken bespreek je dan weer met de cliënt. Dan is het weer tijd voor medicatie en ga je rapporteren. Ondertussen komen cliënten naar je toe met van alles en nog wat, zoals lichamelijke issues of met dingen die ze nog niet durven te bespreken met de counselors of de groep. Daar ondersteun je ze in, je kan het zo aanpakken of je geeft het door aan de counselor. Zo maak je het makkelijker voor ze.
Dat is vaak wat verslaving met je doen. Alles isoleren, voor je houden en zelf alles moeten oplossen. Terwijl de behandeling inhoudt dat je hulp vraagt en alles deelt. Daarin oefenen en niet isoleren.

Waarom komen de cliënten naar jullie en niet naar de counselors?
Wij doen vaak het eerste opnamegesprek en zijn 24 uur per, 7 dagen in de week aanwezig. Daarom zijn wij toegankelijker en een soort plek waar je altijd naartoe kan gaan.

Kan je wat vertellen over het Minnesota-model?
Als verpleegkundigen zijn wij daar echt voor het somatische stukje. Wat je moet weten over het Minnesota-model is dat het een groepsproces is en dat jij als verpleegkundige je dat heel goed moet realiseren. Wanneer cliënten issues met elkaar hebben en ze dan naar jou toekomen, dan is het zo belangrijk dat je ze terugverwijst naar de groep, want daar moet het gebeuren. Niet dat je het niet wilt oplossen en regelen, dat wil je natuurlijk als verpleegkundige wel. Je hebt een signalerende rol bij wat er gebeurt op afdeling en de groepen en daarnaast stuk somatiek.

Wat heb je geleerd bij JellinekMinnesota?
Ik heb hier geleerd om los te laten. Soms gebeurt het dat iemand opgenomen is en dat iemand na een week of twee besluit om weg te gaan door de trek of wat dan ook. In het begin dacht ik altijd “Zo zonde dat iemand stopt”. Nu denk ik dat het niet voor niets is geweest die ene dag of twee weken. Ze hebben toch iets meegenomen tijdens die dagen! Vaak zie je ze ook weer terugkomen, dan zeggen ze dat ze er toch nog niet klaar voor waren en dat ze de bodem nog niet hadden geraakt, maar nu wel. Dat heb ik echt moeten leren loslaten, het is iemands vrije keuze.

Ben je door het verhaal van Fadoua geïnteresseerd geraakt in een baan bij JellinekMinnesota?

Klik hier voor de vacature