‘’Na een dag werken met deze oudere cliënten was ik al verkocht''
“Toen ik hier voor het eerst binnenkwam, dacht ik: waar ben ik aan begonnen? Maar na een dag werken met deze cliënten was ik al verkocht.” Aan het woord is Fleur die werkt op de afdeling langdurige zorg voor ouderen in het Amsterdamse Sinai Centrum. In 2020 startte ze met de interne Arkin-opleiding tot verpleegkundige die ze net heeft afgerond. Enthousiast vertelt ze over haar opleiding en werk.
Jaren werkte ze als kapper, “maar dat is een zwaar vak. Ik kreeg er lichamelijk last van. Daarom wilde ik een switch maken. De zorg sprak mij altijd al aan, alleen wilde ik niet in het ziekenhuis werken. Toen vertelde een klant in de kappersstoel mij over de opleidingsmogelijkheden bij Arkin. Dat paste wel in mijn straatje. De combinatie van lichamelijke zorg en mentale ondersteuning sprak me aan. Bovendien kreeg ik direct betaald. Als je al werkt, ben je al gewend aan een maandelijks salaris. Ga je weer volledig de schoolbanken in, dan valt dat weg.”
Meteen raak
In korte tijd maakte ze kennis met verschillende afdelingen binnen Arkin. Ook liep ze stage bij een organisatie voor ouderenzorg. “Het is mooi om op zoveel plekken te kunnen werken. Zo krijg je een goed beeld van wat bij je past. Uiteindelijk heb ik voor de afdeling in het Sinai centrum gekozen, waar ik het eerste jaar ook heb gewerkt. Dat was meteen raak.”
Fleur koos onder meer voor de afdeling langdurige zorg om de band die ze met cliënten en hun familie heeft. “Je kan echt iets met de mensen opbouwen, want ze blijven hier tot aan hun laatste dag. Ik vind het bijzonder dat ik hen ook in de laatste levensfase mag begeleiden. Ik zorg er graag voor dat zij zo comfortabel mogelijk zijn en kunnen overlijden op de manier zoals zij dat zelf willen. Zeker voor de mensen hier – de meeste hebben een Joodse achtergrond – is dat heel belangrijk.”
Goed doorpakken, plannen en opletten
Als verpleegkundige draait Fleur dag-, avond- en nachtdiensten: “Eigenlijk ondersteun ik mensen met alles wat je in het dagelijkse leven doet. Ik help ze met opstaan, aankleden, medicatie en voeding, doe de verpleegtechnische handelingen en ondersteun bij mentale hulpvragen. Voor elke cliënt probeer ik een moment vrij te maken, zodat ze hun verhaal kwijt kunnen.”
Volgens Fleur is haar werk een kwestie van doorpakken en goed plannen – “de meesten willen tussen acht en tien uit bed”. Tegelijkertijd moet ze scherp zijn op hoe het mentaal met de cliënten gaat: “De cliënten hier gaan eigenlijk altijd wel achteruit. Je probeert zo stabiel mogelijk te houden en goed op te letten. Iemand die veranderend gedrag laat zien, kan bijvoorbeeld een blaasontsteking hebben.”
“We kunnen op de afdeling ook niet alles met medicatie oplossen. Als mensen boos zijn, kun je ze niet zomaar lorazepam voorschrijven, want dat kan het valgevaar vergroten. Dan zoek je naar andere oplossingen.” Of haar werk daardoor gevaarlijk kan zijn? “Welnee. Mensen komen meestal verbaal sterk uit de hoek. En vaak kun je risicovollere situaties met de juiste observatie ook zien aankomen.”
Genietmomenten
Fleur werkt graag ’s avonds en ’s nachts. “Ik geniet ervan om iedereen lekker in bed te leggen en in te stoppen. Even dat menselijke, die persoonlijke aandacht, dat is zo belangrijk. Of neem die man die altijd aan het eind van de nacht al wakker is. Als het kan, ga ik even bij hem zitten om samen een boekje te lezen. Dat zijn zulke fijne momenten. Dan ga ik met een goed gevoel naar huis.”
Tijdens haar diensten neemt Fleur meestal een ‘bijzondere collega’ mee naar de afdeling. “Mijn hond Katie brengt wat extra vrolijkheid, gezelligheid en huiselijkheid op de afdeling. Wanneer ze er niet is, zijn mensen vaak ook onrustiger. Als het kan, maken Katie en ik een wandeling met een cliënt in een rolstoel. De cliënt vindt dat geweldig! En ik zelf ook.”
Jong en oud
Fleur voelt zich als een vis in het water op haar afdeling. Dat komt ook door het team waarin ze werkt. “Ik ben de jongste in een relatief ouder team, maar dat werkt goed. Ik draag nieuwe kennis vanuit de opleiding aan en ik kan goed overweg met computers. De oudere garde weet weer meer slimme trucjes die ik in mijn werk kan gebruiken.”
Als het aan Fleur ligt, stappen nog veel meer jonge mensen over naar de ggz-zorg voor ouderen met een psychiatrische aandoening. “Als je iets wilt betekenen voor mensen in hun laatste levensjaren, zit je hier goed. Het voelt als een thuis en je werk is heel afwisselend en uitdagend. Kom gerust een keer kijken.”
Loop een dag mee en ontdek het zelf!