‘Ik wilde graag mensen beter maken, maar niet door in mensen te snijden. Dat je met niets anders dan woorden gedrag kunt veranderen, waardoor iemands leven verbetert. Dat vind ik fascinerend. Als GZ-psycholoog heb ik zowel groepstherapie als individuele behandelingen. En een dag in de week ben ik regiebehandelaar bij de ‘intakestraat’: acht intakes op een dag. Ik sluit bij elke intake een kwartiertje aan. En ’s middags hebben we een vergadering over het behandeladvies. Normaal zie ik cliënten die al een detox hebben gehad, maar in de intakestraat kom je cliënten in alle stadia tegen. Van clean tot volledig onder invloed. Dat is enorm leerzaam als behandelaar.

In de verslavingszorg ben je veel medischer bezig dan ergens anders in de GGZ. Je hebt veel meer contact met de arts, want alle middelen die mensen slikken, kunnen soms gevaarlijk zijn in combinatie met lichamelijke klachten. Het is interessant om daarover te kunnen sparren met de arts.

Ik vind Jellinek een ontzettend professionele organisatie. Er wordt kritisch voor elke cliënt bekeken wat het beste pad is. Eigenlijk maak ik nooit mee dat we mensen helemaal geen hulp kunnen bieden. Die can do-mentaliteit spreekt mij enorm aan. Waar ik zelf bang voor was, was dat het hele ruwe cliënten zouden zijn. Dat er voortdurend tegen je aan geschreeuwd zou worden. Maar ik merkte al snel dat dat helemaal niet zo was. Verslavingsgevoelige mensen zijn vaak sprankelende, impulsieve mensen, met het hart op de tong. Er wordt hier veel gelachen.

Bij Jellinek denken we niet in normaal of abnormaal. Maar in: wat is gezond versus ongezond gedrag? Of veilig versus gevaarlijk? Normaal is ook maar een oordeel. De communicatie is ook lekker recht voor z’n raap. Het voorzichtige, tactische dat ik van nature heb, leerden mijn collega’s me snel af. We zijn hier open-minded en dat moet ook wel. Als je veroordelend bent, voelen cliënten dat direct.’